Os Lusíadas - Cap. 10: CANTO X Pág. 487 / 559

13
Mas, já chegado aos fins Orientais
E deixado em ajuda do gentio Rei de
Cochim, com poucos naturais,
Nos braços do salgado e curvo rio
Desbaratará os Naires infernais
No passo Cambalão, tornando frio
D’espanto o ardor imenso do Oriente,
Que verá tanto obrar tão pouca gente.

 

14
Chamará o Samorim mais gente nova;
Virão Reis [de] Bipur e de Tanor,
Das serras de Narsinga, que alta prova
Estarão prometendo a seu senhor;
Fará que todo o Naire, enfim, se mova
Que entre Calecu jaz e Cananor,
De ambas as Leis imigas pera a guerra:
Mouros por mar, Gentios pola terra.

 





Os capítulos deste livro