A Harpa do Crente - Cap. 1: A SEMANA SANTA Pág. 1 / 117

A SEMANA SANTA

Der Gedanke Gott weckt einen fürchterlichen Nachhar auf. Sein Name heisst Richter.

SCHILLER

I

Tíbio o sol entre as nuvens do ocidente,

Já lá se inclina ao mar. Grave e solene

Vai a hora da tarde! O oeste passa

Mudo nos troncos da alameda antiga,

Que à voz da Primavera os gomos brota:

O oeste passa mudo, e cruza o átrio

Pontiagudo do templo, edificado

Por mãos duras de avós, em monumento

De uma herança de fé que nos legaram,

A nós seus netos, homens de alto esforço,

Que nos rimos da herança, e que insultamos

A Cruz e o templo e a crença de outras eras;

Nós, homens fortes, servos de tiranos,

Que sabemos tão bem rojar seus ferros

Sem nos queixar, menosprezando a Pátria

E a liberdade, e o combater por ela.

Eu não! — eu rujo escravo; eu creio e espero

No Deus das almas generosas, puras,

E os déspotas maldigo.





Os capítulos deste livro